παμε θαλασσα?

Βγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή —
        φωνή που μπαίνει
μες στην καρδιά μας και την συγκινεί
        και την ευφραίνει.
  

                                                                 

ἡ αὐθεντικὴ ποίηση τῆς καθημερινότητας

Ὅταν ἡ Κικὴ Δημουλᾶ ρωτήθηκε σὲ παλαιότερη συνέντευξή της: «τί εἶναι ποίημα γιὰ σᾶς;», ἔδωσε τὴν ἑξῆς ἀπάντηση: Πρῶτα-πρῶτα μιὰ συνάντησή μου μὲ λέξεις ποὺ ἔχουν καθαρὰ βασανιστικὲς προθέσεις ἀπέναντί μου. Μοῦ ἀντιστέκονται καὶ πρέπει νὰ κάνω μεγάλες διαπραγματεύσεις μαζί τους.Ἐπίσης ἡ ἴδια ἔχει πεῖ: Ἂν κάποιος τὴν ὥρα ποὺ διαβάζει ἕνα ποίημα πεῖ «ἔτσι νιώθω κι ἐγώ» κι ἂν ὑποθέσουμε ὅτι αὐτὸ τὸν βοηθάει, εἶναι γιὰ πέντε λεπτά. Τὰ ἑπόμενα πέντε λεπτὰ περιμένει ἡ ζωὴ ἀπ᾿ ἔξω μὲ τὸ ντουφέκι της καὶ τοὺς πυροβολισμούς της. Καὶ ἡ ποίηση δὲν μπορεῖ νὰ προκαλέσει ἀφλογιστίες, οὔτε ἀλεξίσφαιρο εἶναι ἡ ποίηση.

 
.